گوشه اي از وصيتنامه

اولين شرط لازم براي پاسداري از اسلام، اعتقاد داشتن به امام حسين(عليه السلام) است. هيچ كس نمي‌تواند پاسداري از اسلام كند در حالي كه ايمان و يقين به اباعبدالله‌الحسين(عليه السلام) نداشته باشد. اگر امروز ما در صحنه‌هاي پيكار مي‌رزميم و اگر امروز ما پاسدار انقلابمان هستيم و اگر امروز پاسدار خون شهدا هستيم و اگر مشيت الهي بر اين قرار گرفته كه به دست شما رزمندگان و ملت ايران، اسلام در جهان پياده شود و زمينه ظهور حضرت امام زمان (عجل الله فرجه) فراهم گردد، به واسطه عشق، علاقه و محبت به امام حسين(عليه السلام) است. من تكليف مي‌كنم شما «رزمندگان» را به وظيفه عمل كردن و حسين‌وار زندگي كردن

در زمان غيبت كبري به كسي «منتظر» گفته مي‌شود و كسي مي‌تواند زندگي كند كه منتظر باشد، منتظر شهادت، منتظر ظهور امام زمان(عجل الله فرجه). خداوند امروز از ما همت، اراده و شهادت‌طلبي مي‌خواهد

شهيد صياد شيرازي پس از دريافت درجه ي سرلشكري خطاب به خانواده اش مي گويد:«بسيار شاد و خرسندم؛ البته نه به خاطر دريافت اين درجه، بلكه به خاطر رضايتي كه اميد دارم امام زمان(عج) و مقام معظم رهبري از من داشته باشند. مقام، درجه و اسم و رسم در نظر من هيچ جايگاهي ندارد

قسمت هايي از وصيت نامه ي شهيد سپهبد صياد شيرازي

بسم الله الرحمن الرحيم

الحمد لله رب العالمين و صلي الله علي محمد و آله الطاهرين و سلم

انالله و انا اليه راجعون

هذا ما وعدنا الله و رسوله و صدق الله و رسوله. اللهم زدنا ايماناً و ارحمنا. اشهد ان لااله الا الله وحده لا شريك له و أن محمّداً عبده و رسوله ارسله بالهدي و دين الحق و ان الصديقة الطاهرة فاطمة الزهرا، سيدة نساء العالمين و أن علياً أميرالمؤمنين  و الحسن و الحسين و علي بن الحسين و محمّد بن علي و جعفر بن محمّد و موسي بن جعفر و علي بن موسي و محمّد بن علي و علي بن محمّد و الحسن بن علي و الحجة القائم المنتظر صلواة الله و سلامه عليهم ائمتي و سادتي و موالي بهم اتولي و من اعدائهم اتبرء و أن الموت و النشور حق و الساعة آتية لا ريب فيها و أن الجنة و النار حق

بسم الله الرحمن الرحیم

مَن طَلَبَنی وَجَدَنی وَ مَن وَجَدَنی عَرَفَنی وَ مَن عَرَفَنی عَشَقَنی وَ مَن عَشَقَنی

 عَشَقتُهُ وَ مَن عَشَقتُهُ قَتَلتُهُ وَ مَن قَتَلتُهُ فَعَلی دِیَتُه وَ مَن عَلی دِیَتُه وَ اَنَا دِیَتُه

هرکس من را طلب می کند می یابد مرا،  و کسیکه مرا یافت می شناسد مرا، و

کسیکه من را دوست داشت، عاشق من می شود و کسیکه عاشق من می شود،

من عاشق او می شوم و کسیکه من عاشق او بشوم، او را می کشم و کسیکه من

او را بکشم، خونبهایش بر من  واجب است، پس خون بهای او من هستم

هدف من از رفتن به جبهه این است که، اولاً به ندای "هل من ناصر ینصرنی" لبیک

گفته باشم و امام عزیز و اسلام را یاری کنم و آن وظیفه ای را که امام عزیزمان بارها

 در پیامها تکرار کرده، که هرکس که قدرت دارد واجب است که به جبهه برود، و من

 می روم که تا به پیام امام لبیک گفته باشم. آرزوی من پیروزی اسلام و ترویج آن در

تمام جهان است و امیدوارم که روزی به یاری رزمندگان، تمام ملتهای زیر سلطه آزاد

 شوند و صدام بداند که اگر هزاران هزار کشور به او کمک کند او نمی تواند در مقابل

 نیروی اسلام مقاومت کند. من به جبهه می روم و امید آن دارم که پدر و مادرم

ناراحت نباشند، حتی اگر شهید شدم، چون من هدف خود را و راه خود را تعیین کرده

ام و امیدوارم که پیروز هم بشوم

اى تشنگانى كه به دنبال آب زلال شهادت مى‏رويد! تا سيراب نشده‏ايد بازمگرديد. و چگونه زيستن و چگونه مردن را در معنويت بيابيد. معنويتى كه در آن شهادت، يك هجرت است، به سوى (الله). بلى خدايا! چگونه زيستن و چگونه مردن را در معنويت، به همه‏ى ما عطا كن. شهید محمد آزاد   ************************  پدر و مادر عزيزم! اگر شما مى‏خواستيد كه من براى شما خدمت كنم ولى وقت نداشتم. و زحمت زياد كشيديد تا من درس بخوانم و در آينده به شما هم كمك كنم. ولى من در اين موقع، به نداى حسين زمان لبيك مى‏گويم. من و ما به جبهه، و براى دفاع مى‏رويم تا ديگر برادران و خواهران بتوانند به راحتى درس بخوانند. من مى‏روم تا به مقام شهادت برسم. شهید محمدناصر ناصری   ************************  امام، دفاع از حريم اسلام را واجب كفايى دانستند. و از جوانان خواستند تا به ميدان نبرد روند و جوانان استقبال از مرگ كردند. در اين بين، منِ نامقدس هم بر آن شدم تا در سرزمين مقدس، كه امام زمان در آن به رزمندگان خوش آمد مى‏گويد، قدم بگذارم. سرزمينى كه مرز بين مرگ و زندگى است و آن شهادت است. شهید احمد اشرفى پور   ************************    ما رو به مرگ و شهادت پيش مى‏رويم، و مرگ براى جوان‌مردان زشت نيست. آرى مرگ زشت نيست. اگر قصد و اراده آدمى، حق و حقيقت بود، منظور جهاد در راه خداست. آرى جامه‏ى شهادت به تن جوان‌مردان، چه زيباست. هنگامى كه جان خود را در ركاب نيك مردان آسمانى، از دست داده و با اين مبارزه خواسته‏اند از چنگ ستمگران آزاد شوند. شهید محمد حسن قلى زاده

ـ به نام الله يكتاي بي‌همتا، به نام الله ياري‌دهنده قلبها، به نام الله جان پناه دلها؛خدايي كه ما را آفريد و جان داد، دل و فكر عطا فرمود و ما را از چشمه‌سار معنويت بهره‌مند ساخت؛ خدايي كه تنها اميد مستضعفان است، ياور درماندگان و دستگير بينوايان، اميد نااميدان و پناه بي‌پناهان و خدايي كه ما را بيافريد و روزي داد. مي‌ميراند و زنده مي‌كند. و به نام خداي شهيدان. / رضا شفيعي‌معز